Life of Delta – İnceleme

Point and click adventure çeşidinin büyük bir hayranı olan ben için bu tıbbın ismiyle yan yana geldiğinde bana heyecan veren birtakım yayıncı isimleri var. Tıbbın altın çağındaki yayıncıları kastetmiyorum; Daedalic Entertainment, Wadjet Eye Games, Application Systems Heidelberg üzere günümüzde bu işin meşalesini taşıyan isimlerden bahsediyorum. Bu yayıncılar hem indie geliştiricilere büyük yardımlar sunuyor, hem de bizi hayli yepyeni fikirli oyunlarla buluşturuyorlar. Mesela Candle, mesela Unforeseen Incidents, mesela Primordia.

Hal bu türlü olunca da kapak fotoğrafında bile “A Point and Click Adventure” ibaresi olan Life of Delta’ya yükselmemem mümkün değildi.

Life of Delta kıyamet sonrası (bu ortalar bu tema pek bir moda biliyorsunuz) Japonya’da geçiyor. Bu dünyada insanların soyu neredeyse tükenmiş ve yerlerini bakım robotları olmuş. Elbette dünyayı bu noktaya getiren savaşların akabinde meydana gelen nükleer serpinti robotları da etkilemiş, birden fazla pas içinde yahut fonksiyonları aksıyor; bu da yetmezmiş üzere ortaya bir de mutant hayvanlar çıkmış. Yani burası o denli güllük gülistanlık bir dünya değil, içinde berbat robotlar ve daha da makus gergedan adamlar, kertenkele adamlar falan var.

Biz oyunda Delta isimli ufak ve sempatik bir bakım robotunu canlandırıyoruz. Delta artık ömrünün sonuna geldi diye eritilmek üzere aside atılıyor ancak can havliyle uzattığı eli Joe ismindeki bir öteki robot tarafından tutularak kurtarılıyor. Aslında bu büyük bir hata. Joe gergedanlar tarafından alınarak götürülüyor, Delta da onu kurtarmak için uzunluğundan büyük işlere kalkışıyor. Daha evvel ayak basmadığı yerlere gidecek, karşısına çıkan tehlikelere göğüs gerecek ve türlü türlü bulmacalar çözecek Joe! Ah pardon, onun yerine biz çözeceğiz bu bulmacaları.

Oyunu açar açmaz “bu ne kadar hoş grafikler” dedim, hatta o sırada ardımdaki koltukta oturan Bahar da (ki o da bu çeşit oyunları çok sever) “yaaaa ben de istiyorum bunu oynamak” dedi. Üstelik daha oyuna dair ekstra hiçbir şey görmeden. Birinci sahnelerin bile grafik stili o kadar hoş yani, Life of Delta’yı oyuna 1:0 önde başladığı için tebrik ediyorum. Sahiden de oyundaki onlarca farklı ekranın her biri o kadar itinayla ve hoş biçimde çizilmiş ki, hayran olmamak çok güç. Esasen ben bu türlü el çizimi grafiklere hastayımdır, adamlar bana çalışmış resmen.

Life of Delta’nın bulmacalarının kıymetli bir kısmı benim bu cins oyunlardaki favorilerimden olan ‘mini bulmaca’ şeklindeler. Bunların her birinin de farklı mekanikleri var ve oyun size açık açık “şunu şunu yapacaksın” demiyor, mantığı kendinizin çözmesini bekliyor. Mesela bu tıp bir oyunda atıyorum “connect 4” üzere bir küçük oyunla karşılaşsanız ne yapacağınızı bilirsiniz, ya da işte atıyorum “devreyi tamamla ve elektriği yak” üslubu bulmacalarda ne yapacağınızı bilmeniz hiç de sıkıntı değildir.

Life of Delta ise bu bakımdan epeyce beyin zorlayıcı, kusursuz bulmacalara sahip. Bulmacanın mantığını çözmek için bazen birkaç deneme yanılma yapmanız, yaptığınız aksiyonun ekranda neleri değiştirdiğine dikkat etmeniz gerekiyor. Örneğin bir parçayı bir yere yerleştirdiğinizde bir yerlerde ışıklar yanıp sönüyor mu, bunu hangi nizamda yaptıklarını çözmeye çalışıyorsunuz. Oyunda bir ipucu sisteminin yahut küçük bulmaca geçmenin olmayışı tahminen kimi oyuncular için zorluk manasına gelebilir lakin bu noktada biraz boomer’lık yapmak zorundayım. Biz vaktinin efsane adventure oyunlarını daima bu halde, takıldığımız yerde bazen günlerce baş patlatarak oynadık 🙂 Yani siz de bir bulmacayı çözemeyince çabucak pes etmeyin, sıkılmayın, daralmayın, biraz uğraşın bakalım. Defterinize notlar alın, düşünün, emin olun o bulmacayı çözmenin hazzı çok farklı olacak.

Oyunda birinci hedefimiz Megacity denen kente ulaşmak ve bunun için de çalışmayan bir uçağı tamir etmeniz, bunun için de öncelikle gereksiniminiz olan kesimleri bulmanız, bunun için de çeşitli robotlara yardımcı olmanız lazım. Bir robota gittiğimizde aslında evvel öteki bir robota yardım etmemiz gerektiğini öğreniyoruz falan filan. Yaptığımız misyonlar ortasında iksir karıştırmak da var, bir ineğin kusmasına yardımcı olmak da. Megacity’e gittiğimizdeyse işin içine daha evvel de bahsettiğim o kertenkele adamlar da giriyor, bazılarını saf dışı bırakıyor, bazılarından görünmeden kaçıyoruz.

Life of Delta hiçbir performans sorunu olmayan bir oyun, sanıyorum ki düşük konfigürasyonlu makinelerde bile çok rahat biçimde ve tıpkı performansla çalışır. Yalnız oyunun çözünürlük seçenekleri ortasında azamî 1920×1080 olması pek hoşuma gitmedi, keşke 2K dayanağı de olsaydı diye düşünmeden değil. Oyunu o çözünürlükte tam ekran açmak istemediğim için de pencerede oynadım açıkçası.

Ben bu cins oyunlarda bildiğimiz üslupta bir konuşma lisanı olmamasını, o dünyadaki varlıkların kendilerine has lisanlarla konuşmasını seviyorum. Life of Delta da kederini çok rahat anlatıyor, sonuçta robotların kendi ortalarında bilmediğimiz bir lisanda konuşması bana daha otantik geldi. Lakin bu tıptaki misal oyunların tersine bu lisana imajlı baloncuklar yahut animasyonlu anlatım değil de İngilizce cümleler eşlik ediyor. Konuşulanları takip etmeniz değerli zira bazen ne yapmanız gerektiğine dair kıymetli ipuçları içeriyorlar. Neyse ki tüm diyalogların kaydı tutuluyor, böylelikle “ne yapacaktım” dediğiniz anda hem vazife jurnali, hem de diyalog geçmişi size yardımcı oluyor.

Oyunda ne yazık ki aksayan birtakım yerler de var. Örneğin Delta’nın yürüme suratı pek yavaş, çift tıklamayla koşma yahut süratli biçimde ekran değiştirme de yok. Envanterden sürüklediğimiz eşyaları ekranda bir şey üzerinde kullanacağımız vakit hiçbir biçimde hotspot göremiyoruz. En azından hedeflediğimiz yer yahut eşya aydınlanabilirdi, bu formda eşyaların nerelerde kullanılabileceğini anlamak güç. Birkaç yerde ilerlemeye mani olan buglarla karşılaştım ki bunların QA sırasında gözden kaçmamış olması gerekirdi. Mesela hurdalıkta bulduğunuz kutunun içinde size lazım olan bir pil var. Bu pili alıp da ezkaza oradaki gameboy’un üzerine bırakırsanız pil gameboy’un altında kalıyor. Gameboy’un yerini değiştiremediğiniz için de pili tekrar alabilmek için on takla atıyorsunuz, tam olarak hakikat yere tıklamanız gerekiyor pili göremediğiniz için. Tahminen oyunun inceleme kopyasında böyledir diye bu satırları yazmak için oyunun çıkış versiyonunu bekledim, lakin gördüm ki birebir sorun orada da var. Yani sıklıkla kayıt yapmanızda yarar var, bu şekil bir şeyle karşılaşırsanız ilerlemenizi garantiye almış olursunuz.

Yukarıdaki paragrafta bahsettiğim dertleri olmasa daha yüksek bir not verebilirdim Life of Delta’ya, zira hayli beğenerek oynadım. Umarım bunlar rapor edildikçe (ki ben de edeceğim) düzeltilir ve birinci yama sonrasında da en baştan olması gerektiği üzere sıkıntısız bir oyuna dönüşür.