Dredge – İnceleme

Kaptanın seyir defteri. “İlikler” denen bu lanetli adalara hiç gelmemeliydim. Fakat işte buradayım. Ve birinci sisle birlikte emektar teknem battı. Ne bekliyordum ki? Geceleyin sis bastığında bu sularda yelken açmak vefata davetiye çıkarmaktan farksızdır. Ve İlikler’de gece oldu mu sis daima bastırır. Hep…

Neyse ki Büyük İlik’in valisi, ada halkıyla birlikte beni enkazdan kurtardı. Hatta vali bana yeni bir tekne bile verdi. Bir karşılığı var elbette. Buralarda hiçbir şey karşılıksız değildir. Teknenin borcunu ödemek için tuttuğum tüm balıkları Büyük İlik Adası’nda satmam gerekiyor. En azından bir müddetliğine. Kolları sıvama vakti.

Vira Bismillah

Kaptanın seyir defteri. Gündüzleri etraf hayli sakin. Hani dilim varsa huzurlu diyeceğim. Tekneme binip denize açılıyorum. Ben ne vakit ilerlersem vakit o vakit akıyor; ben durunca vakit da duruyor. Şimdilik yalnızca kolay bir oltaya sahibim, o yüzden sırf sığ ve kıyı kısımlarında avlanabiliyorum. Lakin gözüm okyanusta ve açıklardaki balıklarda. Gereğince para kazanabilirsem yeni ekipmanlar alabilirim.

Balık tutmak küçük bir oyun benim için. Oltamı atıyorum ve hakikat anda gerçek tuşa basmam gerekiyor yalnızca. Yanlış yaparsam avlanma müddetim uzuyor, o vakit da hava daha çabuk kararıyor. Tuttuğum balıkların hepsi Tetris modülleri üzere teknemde farklı bir yer kaplıyor. Onları düzgünce istiflemeye çalışıyorum. Ne kadar çok balık, o kadar çok para… Teknem küçük. Ancak adalardaki tersanelerde onu da geliştirebileceğimi biliyorum. Tek yapmam gereken etraftaki gemi enkazlarını araştırıp tahta, metal ve kumaş toplamak. Ortada araştırma kesimleri da çıkıyor. Bunları da yeni teknolojiler keşfetmek için kullanıyorum.

Tuttuğum bütün balıkları defterime not ediyorum. Böylelikle hangisini nerede bulabileceğimi biliyorum. İşin tuhaf tarafı ortada mutasyona uğramış, yakışıksız, vahim ya da hortlaksı tipleri de çıkıyor bu balıkların. Hatta kimilerinin üstünde kıpır kıpır eden, tuhaf bir husus de oluyor. Neler oluyor burada?

Uğursuz Bir Şey Geliyor Bu Yana

Kaptanın seyir defteri. Gece oldu. Ve karanlıkla bir arada o tekinsiz sis tekrar çöktü… Göz gözü görmüyor. Tek ışık kaynağım teknemin üstündeki cılız lamba. Bir şeyler fısıldıyor. Sisin içinde anlaşılmaz sözler duyuyorum. Bana sesleniyorlar. Bu beni delirtiyor. Yavaş yavaş aklımı kaçırıyorum.

Akıl sıhhatimi yitirdikçe olmayan şeyler görmeye başlıyorum. Ufukta bana bakan kırmızı gözler. Beni tabana çekmeye çalışan dev ahtapot kolları. Tekneme musallat olan kara kuşlar. Suların derinliklerinden fırlayan canavar balıklar. Ansızın ortaya çıkan kayalıklar. Buradan uzaklaşmalıyım. Sisten kaçmalıyım! Çabucak en yakın iskeleye yanaşmam lazım. Hemen!

Gün Batımından Şafağa

Kaptanın seyir defteri. Köhne bir iskeleye sığınıp sabaha kadar uyudum. Uyandığımda ne sisten eser kalmıştı, ne de o kâbusumsu yaratıklardan. Ufukta martılar süzülüyor, az ötede yunuslar sıçrıyordu. Ortam o kadar huzurlu ki… inanılacak üzere değil. Yoksa aklımı mı kaçırıyorum? Dün gece yaşadıklarımın hepsi hayal miydi? Teknemdeki bu delikler ne o vakit?

Ada halkı bana tuhaf gözlerle bakıyor. “Gece denize açılma,” diyorlar. “Sisten uzak dur,” “Hepimizi mahvedeceksin,” “Güneş batınca uyu, balık tutma.” Yeterli de aradığım balıklardan kimileri yalnızca geceleri ortaya çıkıyor, ben ne yapayım? Avlanmaya devam etmem lazım.

Küçük İlik Adası’nda bir koleksiyoncuyla tanıştım. Tabandan çıkardığım kayıp saatlere, yüzüklere vs düzgün para ödeyeceğini söyledi. Bir adam öteki bir adaya bir paket götürmemi rica etti. Diğer birisi de onun için egzotik bir balık avlamamı istedi. Bunları ve daha kacını yan misyonlar defterime not ettim.

Çöküyor Gece Kâbuslar Gibi

Kaptanın seyir defteri. Canavarlar gerçek! Onları kendi gözlerimle gördüm. Her yerdeler. Çeşit çeşitler. Dar boğazların orada dolaşan dev bir canavar-balık var. Bataklıklarda tekneme tuhaf yaratıklar saldırdı. Volkanik bölgelerde de o denli. Nereye gitsem yeni bir tehditle karşılaşıyorum. Uyanık olmalıyım.

Issız bir adadaki metruk bir köşkte sakallı bir adama rastladım. Elinde tuhaf, ürkütücü bir kitap var. Benden civarda bâtın kimi kadim objeleri bulmamı istedi. “Bu denizlerin sırrını keşfetmek istemez misin?” diye sordu. İsterdim. “O vakit,” dedi, “bul bu objeleri. Ben de seni mükâfatlandırayım.” Sonra kitabını açıp anlamadığım, ürkünç bir lisanda bir şeyler okudu. Bir karıncalanma hissettim. Özel bir güç bahşetti bana. Teknemi daha süratli sürebilmek için. “Sana verebileceğim öteki güçlerim de var,” dedi sakallı adam. “Ama dikkat et. Ne kadar çok kullanırsan akıl sıhhatini o kadar süratli yitirirsin.”

Bazı Sırlar Asla Açığa Çıkmamalı

Bir deniz yılanı! Kocaman bir deniz yılanı gördüm! Devasaydı! Tekneme saldırdı! Allah’ım, nereye düştüm ben bu türlü?!

Sonun Başlangıcı

Kaptanın… defteri. Daha fazla… edemeyeceğim. Etrafım… Nereye gitsem… Keskin dişler… Kızıl gözler… yararsız. Sakallı adam… oysaki. Ayna… Kitap. Lanet kitap! …inanamıyorum. İşte yine… Karanlık… Sisler! Sisler derinden geliyor. Buradan kaçamıyorum. Karanlıkta bir gölge var. Geliyorlar!