İptal! – Kısım 2: Dwarfs

Merhaba sevgili Oyungezerler. “İptal!” yazı serimizin 2. kısmına güzel geldiniz. Birinci kısmımızda bol Tomb Raider soslu bir macera oyunu olan Beneath’in şanssız öyküsünü anlatmıştık. Bugünkü kısmımızda biraz daha büyük, içinde Obsidian Entertainment’ın bulunduğu bir epey orjinal bir fikrin etrafında kurulmuş olan bir RPG projesinden bahsedeceğiz: Dwarfs.

Bundan 10 sene öncesinde Disney dendiğinde aklımıza öncelikle CGI dolu seri üretim üstün kahraman sinemaları değil de, daha çok olağanüstü animasyonlar ve masallar geliyordu. Bu masallar vakitle muhakkak bir ulusa yahut kitleye hitap etmekten çıkıp üniversal hikayelere dönüştüler. Bu masalların ortasında hepimizin bildiği ve sevdiği bir tanesi bugün bahsedeceğimiz şanssız projenin temellerini üzerine inşa ettiği Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler’den diğeri değil. Oyunumuzun imal süreci aslında birebir periyotta üretimine başlanmış olan bir prequel (önbölüm) animasyonla epey yakından ilgili. Dwarfs’ın macerasını anlayabilmek için gelin evvel The Seven Dwarfs animasyon projesi neymiş ona bakalım.

2000’li yılların başında DisneyToons firması lisanlara dolanan Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler çizgi sinemasının öncesini husus alan bir animasyon sineması üzerine çalışmaya başladı. Beyaz perde için değil de televizyonlarda yayınlanmak için yaratılan proje, DisneyToons’un alışık olduğumuz cıvıl cıvıl çizgisinden uzak bir öykü anlatmayı planlıyordu. Yedi cücelerin Pamuk Prenses ile müsabakasından evvelki vakitleri anlatmak isteyen üretimciler bu sefer daha karanlık ve kara güldürü ögeleri ile bezenmiş bir tablo çizmek istiyorlardı. Disney bu işe onayı verdi ve çalışmalar başladı.

Hikayemiz, yedi cücelerin nasıl olup da yollarının kesiştiğini anlatarak başlıyor. Farklı köylerden çıkıp gelen ve bir seyahat sırasında yolları kesişen cüceler maceralarına yedi cüce olarak devam etmeye karar verdiklerinde ünlü yedilimiz oluşuyor. Cüceler seyahatleri esnasında yardıma muhtaç genç ve hoş bir bayanla karşılaşıyorlar. Evet, aklınıza Pamuk Prenses gelmiş olabilir lakin bu hoş bayan gelecekte Pamuk Prenses’in şeytani üvey annesi olacak Narcissa’dan diğeri değil.

Narcissa, berbat bir büyücü olan ve bu diyarları tehdit eden babasını alt etmek için yedi cücelerden yardım istiyor ve uygun kalpli cücelerimiz ikinci kere düşünmeden bu yardım davetine koşturuyorlar. Öykü ilerledikçe Narcissa’nın göründüğü kadar yeterli olmadığı yavaştan ortaya çıkmaya başlıyor. Yedi cüceler ve Narcissa, berbat büyücüyü alt edip onu büyülü bir aynaya hapsetmeyi başarıyorlar. Bu da bizlere ana öykümüzde Makus Kalpli Kraliçe’nin yanından ayırmadığı konuşan aynanın aslında kraliçenin hapsettiği babası olduğunu öğrenmemizi sağlıyor.

Tabii yedi cücelerin macerası burada bitmiyor. İstemeden de olsa kötücül bir güce yardım etmiş olan cüceler bu sefer de Narcissa’nın Kadim Cücelerin gücünü çalmayı ve bu diyarların kral ve kraliçesini katletmeyi hedeflediğini öğreniyorlar. Diyarın kral ve kraliçesi de Pamuk Prenses’in anne ve babasından diğerleri değil. Bu noktadan sonraysa iptal olan öykü tekrardan yeterli ve berbatın savaşına evriliyor ve sonuç olarak Narcissa’nın Makus Kalpli Kraliçe’ye dönüşümünü cücelerin gözünden izleyeceğimiz bir maceraya dönüşüyor. Bu öyküyü birinci okuduğumda bir oldukça etkilendim ve asla izleyemeyeceğimiz bir proje olması beni üzdü. Üretimciler, animasyonun Lord of The Rings evreninden izler taşıyacağını da belirtmişler ve bir masalı, büyük bir kozmosa dönüştürmek istediklerini de eklemişler. Animasyonun üretimi esnasında yaşanan birçok iç ve dış uyuşmazlık sonunda da maalesef proje süresiz olarak rafa kaldırılmış. The Seven Dwarfs animasyonunun etkileyici kıssasından bahsettiğimize, yazımızın temel konusu olan Dwarfs oyununa geçebiliriz:

The Seven Dwarfs cephesinde işlerin uygun gittiği vakitler Disney’s Buena Vista Games, bu karanlık Pamuk Prenses kozmosunu bir de görüntü oyunuyla desteklemek istedi. Yapılacak olan oyunun daha da karanlık olmasını istiyorlardı. Bu stil bir öyküye de en uygun oyun tipinin RPG olduğunu düşündüler. Karanlık temalar ve RPG ikilisi bir ortaya gelince de “iyisi mi biz Obsidian ile irtibata geçelim” diyen üretimciler akıllarındaki projeyi firmayla paylaştılar. Obsidian, bu fikre ziyadesiyle sıcak yaklaştı ve çalışmalar başladı. Yapımcıların anlattığına nazaran oyun, imal sürecindeki animasyondan bile daha karanlık bir tona sahip olacak, yer yer karanlık yerini dehşet ve tansiyona bırakacaktı. Araştırma yaptıkça işlenecek olan bu tema bana birçok taraftan American McGee’s Alice oyunlarını anımsattı. Oyun üzerine çalışmalar devam ederken animasyon kısmında kahırlar baş göstermeye başlamıştı bile. Hem oyunda hem de animasyonda yedi cücelerden bir tanesi olan Dopey karakteri üzerinden bir uyuşmazlık doğmuştu. Dopey karakteri ana öykümüzde de konuşamayan, etrafıyla jest ve mimikler aracılığıyla anlaşan tatlı bir cüce. Karanlık oyun ve animasyonumuzdaysa kendisinin bu durumuna travmatik bir art plan kıssası yazıldı. Bu öyküye nazaran Dopey’nin annesi gözleri önünde katledildiğinden beri konuşamıyor olacaktı. Projenin fikir babalarından olan Mike Disa, öyküde hoş bir ton tutturduğunu düşünmeye başlamıştı ki sevgili Disney üretimcileri çok geçmeden bu işe el attı. Öykünün istediklerinden de karanlık bir tarafa evrildiğini ve Dopey’nin konuşabilmesini istediklerini söylediler. Mike Disa ve grubu bu geri bildirim karşısında hayal kırıklığına uğramışlardı.

Disney, her şeyin çocuklara uygun olmasını ve eserlerini satacakları kitlelerin kısıtlanmamasını istiyordu fakat üretimci takım orjinal bir iş çıkarmanın sıkıntısındaydı. Grup ne kadar direndiyse de Disney’in bu husustaki inadını kıramadılar. Disney, sadece animasyonu değiştirmek istemekle kalmıyor bir yandan da “Daha aydınlığı olmaz mı bunun?” formunda oyun yapımcılarına da laf atıyordu. Durum bu türlü olunca evvel animasyon sonra da oyun projesi süratle iptal edildi.

Obsidian, Dwarfs projesi üzerinde sırf bir yıl üzere kısa bir mühlet çalışabildi. Bu kısa süreçtense üretimci takımın çeşitli yorumları dışında elimize geçen pek fazla bilgi yok.

Kotor 2 ve Neverwinter Nights 2 üzere projelerde oyun tasarımcılığı yapmış olan ve Dwarfs projesinde de baş dizayncı vazifesini üstlenen Kevin Saunders, oyunun tonu hakkında birçok fikir elde etmemizi sağlayan şu kelamları söylüyor:

“Dwarfs, memnun bir Disney oyunu değildi. Disney’s Buena Vista Games karanlık bir öykü istedi ve ben de onlara karanlık bir kıssa verdim. Örneğin, açılış sekansında genç bir prens olarak, yatağınızda rahatsız edici seslere uyanıyorsunuz. İçerisinde uyandığınız karanlık kaleyi keşfederken, vahim bir yaratıkla karşılaşıyorsunuz ve umutsuz bir gayretin sonucunda onu alt ediyorsunuz. Lakin yaratık ölürken çığlıkları, bir canavarın çığlıklarından bir bayanın kan donduran vefat çığlığına dönüşüyor. Daha sonra yanılsama ortadan kalkıyor ve elleriniz kan içinde dururken öldürdüğünüz şeyin bir yaratık değil de anneniz yani kraliçe olduğunu anlıyorsunuz. Mesela bu bir sinematik sahne değildi, hepsi hakikaten oynayarak tecrübe edeceğiniz tam bir kısımdı.”

Vampire: The Masquerade oyununun öykü müellifliğini yapmış olan Brian Mitsoda ise Dwarfs projesine ne kadar güvendiğini şu formda açıklıyor:

“Üzerinde çalıştığım rastgele bir projeyi geri getirme talihim olsaydı, bu Dwarfs olurdu. Bu proje aslında, bir Nintendo oyunuyla yolları kesişen bir Pixar sinemasının aksiyon RPG versiyonuydu. Saklılık kontratımız hala ne kadarını kapsıyor bilmiyorum lakin bu projede açıkça Disney’in klasik sinemalarından sanatsal olarak ilham almıştık; lakin senaryo açısından katiyetle Pixar sinemalarının karakterlerini ve hislerini yakalamak istedik. Aslında, karanlık bir masal yazmıştık, fakat çoğunlukla genç kahramanların, bu eksantrik küçük adamlarla tanışıp bir arada giriştikleri enteresan seyahatlere odaklanıyorduk. Brian Menze sayesinde kendine has bir üslubu, bir ruhu, şahane karakter ve yaratık konsept dizaynlarının yanı sıra tıpkı vakitte çok da farklı kısım dizaynlarına sahipti. Bu projeyi hayata geçirebilseydik oyun dünyasının klasiklerinden biri olurdu diye düşünüyorum. Bu projeyi tamamlayamamış olmak beni hala üzüyor. Şayet DoubleBear (Mitsoda’nın kendi oyun firması) gereğince büyürse bir gün mutlaka buna benzeri bir oyun yapacağım. ”

Anlayacağınız üzere Dwarfs, yapımcıların gözünde çok pahalı olan ve umutların yüksek olduğu özgün bir projeydi. Disney’in inadı uğruna sonsuzluğa karışan bu proje hem bu işe emek veren yapımcıların hem de bu hüzünlü kıssayı okuyan bizlerin kalbinde bir yara bıraktı.

Dwarfs, Disney’in zindanlarına zalimce hapsedilirken gökten üç elma düştü: Biri öykümüzün makus kalpli kraliçesi Disney’in başına, biri Dwarfs ve The Seven Dwarfs projelerine gönül bağlamış yapımcıların başına ve sonuncusu da bu karanlık oyunu asla oynayamayacak olan biz oyuncuların başına. Bir sonraki kısmımızda, kapalı kapılar gerisinde kalan diğer bir oyunla birlikte görüşmek üzere.

The Seven Dwarfs animasyon sinemasının test görüntüleri ve renderlanmış fragman örneği için: