Achilles: Legends Untold – İnceleme

Ne yıl oluyor, o denli değil mi? Neye el atsak “Eee bu da yılın oyunu adayı!” diyoruz. Hangi oyuna öncelik vereceğimize, bekleyenleri hangi sıraya nazaran dizeceğimize bile karar veremiyoruz. Bu devirde çıkarttıkları oyunlara piyasada yer bulmaya çalışan üretimcilere ve geliştiricilere bol talih diliyorum. İşleri gerçekten çok güç. Oyuncuların ilgisini çekip emeklerine para vermelerini sağlamak başlı başına bir olay.

Bu curcunanın ortasında kalan yapımcılardan biri de Polonya merkezli Dark Point Games oldu. Oyunları Achilles: Legends Untold rekabetin tepe yaptığı bir devirde, 2 Kasım 2023’te Erken Erişim’den çıkıp raflardaki yerini aldı. İmal gerek kıssasında Yunan mitolojisini temel alması ve bize Achilles’i yönetme fırsatını vermesi gerekse soulslike tipine izometrik bir bakış açısından yaklaşmasıyla dikkat çeken bir imal oldu.

Truva Atı

Yunan mitolojisine dair hepimizin güzel makûs bir hakimiyeti olduğunu düşünüyorum. Zeyna ve Herkül izleyerek yetişmiş insanlarız biz sonuçta (Yaşımızı belirli ettik yine). Truva Savaşı özelinde de Achilles, Hector, Paris, Helen üzere karakterleri kimimiz tarih kitaplarından kimimiz de filmlerden/dizilerden tanıyoruz. Bu açıdan oyunun öyküsüne girmekte hiç zorlanmayacağınızı söyleyebilirim. Çok bilindik topraklarda bilindik öyküleri anlatarak başlayan oyun, daha sonra Achilles üzerinden apayrı bir maceraya atılıyor.

Buraya kadar kıssa açısından bir sorun yok üzere görünebilir. Lakin ki o denli değil. Oyunun hiçbir evresinde sizi içine çekememek üzere büyük bir sorunu var. Evet açık dünya kozmosta canımızın istediği üzere dolaşıyoruz fakat neyi neden yapıyoruz ve olay nereye bağlanacak hiçbir vakit hâkim olamıyoruz. Burada senaryodan çok öykü anlatımındaki problemlerin hatası var. Birkaç karakterin vasat seslendirmeleri üzerinden bize aktarılan öykü vasat denilebilecek orta sahnelerle, ilgi çekicilikten uzak yan karakterler ve sıkıcı yan misyonlarla zenginleştirilmiş. Ortada öykü anlatımı ismine yeterli niyetli bir efor olduğunu görebiliyoruz fakat bu gayretin ilgimizi çekebilecek bir sonuca evrilmediği de bir gerçek. Yani yakından tanıdığımız (ve sempati duyduğumuz bile diyebiliriz) karakterlerin bilindik bir ortamda dolaştığı bir oyunda bahsin ne olduğunu ve bizim ne gayemiz olduğunu anlamakta oldukça zahmet çekiyoruz. 20 saate yakın oyun tecrübemin çabucak her saniyesinde bu hisle gayret etmek zorunda kaldım. Keşke karakterlere katılacak derinlikle birlikte daha sürükleyici ve merak uyandırıcı bir kıssa anlatımı yolu seçilseymiş.

|Gerçi Sezar’ın hakkı Sezar’a… Yaz aylarında gelen “The Myth Rewritten” güncellemesiyle öykünün büyük bir kısmı baştan yazılmış; yeni sinematikler, seslendirmeler ve orta sahneler eklenmiş. Evvelkinden biraz daha yeterli olsa da bu açıdan çok da akılda kalıcı olmayı başaramamış işte…

İzometrik Soulslike deneyimi

Hikâyeden ve öykü anlatımından istediğimizi bulamadıktan sonra biraz da oynanış öğelerine bakalım. İzometrik soulslike fikrinin merak uyandırıcı olduğu konusunda hemfikiriz sanırım. Diablo IV’ün soulslike konseptinde olduğunu düşünün mesela. Pek olmadı, değil mi? Koşa koşa 250 düşmanın üzerine atlayıp tüm topladığınız ruhların çöp olabileceğini düşününce Diablo Diablo olmaktan çıkar ve eziyete dönüşür. (Helltide oynamadın galiba sen hiç? -Can) Achilles: Legends Untold üzerinize küme halinde düşman yağdırmaktan çekinmiyor lakin bunu yaparken size kaçış imkânı da veriyor. Birinci başlarda oyunun dövüş mekaniklerine alışmakta hayli zorlandığımı itiraf etmeliyim. Lakin alıştıktan sonra oyunun zorluk düzeyinin hayli düştüğünü fark ettim. Hakikat silah ve yetenek kombinasyonuyla birlikte bir Souls oyunundan çok tanrısal güçlere sahip bir karakteri yönettiğim bir Diablo klonu oynuyormuş üzere hissetmeye başladım. Haritada kayıt noktaları buldukça orada düzey atladığım, yıldız haritası görünümlü bir ekranda yeteneklerimi geliştirdiğim, dinlenip iksirlerimi doldurduğum bir izometrik RYO vardı karşımda. Ne bosslar beni zorlar oldu ne düşman sürüsü. Oyunun son boss’u dahil yardır yardır ilerledim.

Achilles: Legends Untold’da kılıç, balta, mızrak üzere silahların yanı sıra kalkanımızı da bir silah üzere kullanabiliyoruz. Yeteneklerimiz kullandığımız silaha nazaran değişiklik gösteriyor. Düşmanlardan, misyonlardan ya da sağa sola serpiştirilmiş sandıklardan topladığımız eşyalarla karakterimizi kişiselleştirebiliyoruz. Karşınızdaki düşmana nazaran silah seçmeniz gereken durumlarla da karşılaşabiliyorsunuz. Lakin üstte belirttiğim üzere bir noktadan sonra içime Herkül kaçtığı için herkese çift el kılıcımla daldım bodoslama.

Atanamamış epik macera

Yetenek sayısının hudutlu oluşu beni üzdü doğrusu. Keşke biraz daha akrobatik ve oynaması zevkli yeteneklerimiz olsaymış. God of War’dan aşina olduğumuz üç evreli sandık açma mekaniği de bir yerden sonra “Yeter da!” dedirtiyor açıkçası. Bulmacalar da öykü üzere sığ ve kendini tekrar eden cinsten. Yapımcıların her fırsatta övdükleri GAIA (Group AI Action) ya da küme halinde hareket edebilen yapay zekâ modelinin de o denli çok matah bir tesiri olduğunu hissetmedim ben oynarken.

Achilles: Legends Untold, etraftan topladığınız kaynakları kullanarak crafting yapmanıza ve işinize fayda eşyalar üretmenize de imkân veriyor. Ben sanırım oyun boyunca denemek için birkaç kere denemek dışında hiç el atmadım o ekrana.

Oyunun hakkının verilmesi gereken en kıymetli ayrıntılarından biri çok kısa yükleme ekranları. Ben uzun müddettir bu kadar süratli yükleme ekranları olan bir oyun görmemiştim. Dark Point Games bu hususta çok yeterli iş çıkartmış ve Unreal motorunu sürat manasında çok güzel kullanmışlar. Nispeten ayrıntılı olmayan izometrik bir oyun olmasına rağmen buna kıymet vermiş olmaları hoşuma gitti. Bununla birlikte, irili ufaklı buglar vardı oyunda. Oyun menüsüne eklenmiş unstuck tuşu esasen başınıza gelebilecekler öngörülerek eklenmiş olsa gerek.

Oyunun sonlu bir co-op modu olduğunu da eklemeden geçmeyeyim. Ana öykü sonrası biraz daha vakit geçirmek isterseniz ona da göz atabilirsiniz.

Mitolojiden gerçek hayata dönüş

Neticede Achilles: Legends Untold izometrik soulslike’ların potansiyelini görmemiz açısından uygun bir örnek olmuş. Soulslike öğelerinin farklı tiplerde karşımıza çıkması zoru seven oyuncular için memnuniyet verici. Lakin Achilles: Legends Untold bu haliyle potansiyelini ıskalamış yeterli bir oyun olarak kalmış. Elimizin altında oynanmayı bekleyen sürüsüne rahmet çok âlâ oyun varken sıra nasıl Achilles’e gelir inanın bilmiyorum. Ancak çeşidi seven ve vasat üstü örneklerini dahi denemek isteyenler için keyifli birkaç saat vadedeceğini düşünüyorum. Fakat incelemeden de anlayabileceğiniz üzere, şu an elinizde ne varsa bırakın ve bu oyuna bakın diyemiyorum. Şayet bu oyundaki doğrularını ve yanlışlarını objektif bir tahlilden geçirebilirse, Dark Point Games bir sonraki oyununda enteresan bir imal ile bizi şaşırtabilir diye tarihe not düşerek yazıyı sonlandırıyorum.