Born of Bread – İnceleme

Bu yıl gereğince bünyeye gerilim katan oyunlar oynadık bence hepimiz. O yüzden müsaadenizle artık beni daha çok heyecanlandıran ve memnun eden bir oyuna geçeceğim: Born of Bread… İsminden da anlaşılacağı üzere bir somun ekmek olarak doğuyoruz oyuna. Bir saray aşçısı tarafından ezkaza dünyaya getiriliyoruz. Evet, yanlış duymadınız ezkaza. Bunun üzerine sarayın kraliçesi tarafından her ikimizin de saraydan kovulmasıyla oyun başlamış oluyor.

2.5D sanatıyla esasen başından içine alıyor oyun sizi. Tatlı mı tatlı sıcacık çizimleriyle kim olduğumuzu keşfetmek üzere oyuna başlıyoruz. Aşçı ile karakterimiz birden baba-oğul alakası içerisinde buluveriyor kendilerini ve bu olay çok sempatik bir formda ilerliyor zira aşçımızın planları baba olmak üzerine konseyi olmuyor hiçbir vakit. Haliyle bu da ikilinin bağını daha doğal kılıyor. Bir gün aşçı saray kraliçesine ekmek yapacağım kederiyle eski bir tanımı kurcalarken ezkaza bizim somun beyefendisi ortaya çıkarıveriyor. Hal bu türlü olunca işler karışıyor ve kraliçenin de sonlanmasıyla bizim baba-oğul saraydan atılıveriyorlar. Oyun da tam bu anda başlıyor.

Saraydan atılan baba-oğul kendilerini ormanın ortasında buluveriyor. Oyunun bu kısmı hafif ve öğretici formda ilerliyor. Neyin nerede olduğunu, nasıl kullanılması gerektiğini minik minik öğrenmeye başlıyorsunuz. Natürel bu türlü tatlış bir öyküye de hafif yardımsever bir dövüş mekaniği giriyor. Karakterlerden tutun arayüze kadar her şey çok iç ısıtan 2.5D görsellerle dolup taştığı için sert animasyonlar ve dövüş sistemi beklemiyoruz haliyle.

Dövüş sistemi genel olarak çok yardımcı olan tipten. Tekrar bir turn-based mentalitesi üzerine oturtulmuş. Atak, defans, bir eşya seçme ve özel hücum olarak dört farklı kart seçeneği sunuyor bizlere. Bunlardan birini seçtikten sonra quick time event dediğimiz bir süratli karar alma olayıyla karşı karşıya kalıyoruz. Bu da rastgele bir aralık verip, yeşil alana denk getirince sayacı durdur formundaki zorluklarla test ediliyor. Diyelim ki yanlışsız yerde durdurdunuz, o vakit görece daha yüksek vurma puanı alıyorsunuz lakin hakikat yerde durduramadığınız şartlarda dahi oyun size talih veriyor ve düşük de olsa seçtiğiniz karta nazaran bir vuruş/defans puanı uyguluyor. Yani hiçbir formda o karttan eli boş dönme imkanı sağlamıyor oyuncuya ki bu cins tatlı, bağımsız oyunlarda bu değerli bir ayrıntı bence.

Tabii oyunun zorlayıcı tarafları de yok mu? Var. Misal çantanızı doldurup yerinizin kalmaması çok muhtemel, zira çantamız bir nevi karelerden oluşuyor ve her eşya muhakkak kare yer kaplıyor. Bu nedenle eşyalarınızı düzgün ayarlamanız gerekiyor. Oyunda ilerledikçe çanta genişliğini arttırmak da mümkün elbette ancak bu vakit gelene kadar biraz yönetimli harcamak gerekiyor.

Oyun sizi bu halde küçük bir maceranın ortasına atıyor ve birinci vazifeniz saraya yine ulaşmak. Fazla öykü ayrıntısı vermek ve sürpriz bozmak istemiyorum fakat yolda dahil olan yardımcı karakterler, kombat sistemi, dizaynları ve çok tatlı diyaloglarıyla Born of Bread bana çok âlâ geldi, yaralarımı sardı. Birebir vakitte Switch’te de olduğu aklıma gelince “Ne giderdi orada oynamak.” dedirtiyor. Bu tıp oyunları sevenler mutlaka bir baht verebilir bence.