Boxville – İnceleme
Boxville’i görür görmez aklımda canlanan ve sizin de canlanacağına emin olduğum söz Machinarium. Çizim stilinden renk paletine, kıssanın diyalogsuz biçimde baloncuklarla anlatılmasından bulmaca tiplerine kadar bir Amanita esintisi var oyunda…
Ama Boxville bir taklit değil, Boxville bir öteki oyunun muvaffakiyetinden nemalanmaya çalışan bir oyun da değil; Boxville kendine has bir kıssa anlatan ve bunu da son derece şirin biçimde yapan, birbirinden tatlış bulmacalar içeren kısa ve sıcak bir oyun.
Boxville, karton kutulardan heyeti bir kent ve bu kentte teneke kutular yaşıyor 🙂 Bakın, oyunun temeli bile bu türlü yepyeni bir fikre dayanıyor. Kentte yaşayan teneke kutuların birden fazla kola kutusu biçiminde, ortalarında konserve kutusu olanlar falan da var. Mesela adamımız Mavi Teneke birincisinden, köpeği ve sadık dostu Paslı ise ikincisinden. Bu ahalinin sakin ve huzurlu hayatı bir sarsıntı sonucunda bozuluyor, Paslı zelzele sonucunda alt katlara düşüyor, sonra da başına gelmeyen kalmıyor zati.
Bu noktadan sonra Mavi Teneke rolünde ekran ekran dolaşıyor, karşılaştığımız öteki tenekelerin problemlerini çözüyor, ortada birkaç zorbaya haddini bildiriyor ve en sonunda da şirin dostumuza kavuşuyoruz.
Boxville son derece kısa bir oyun, oyunu bitirmem yaklaşık olarak 3 saat sürmüş. Bu müddete yeniden de hoş sayıda bulmaca sığdırmış oyunun geliştiricisi Triomatica. Tam bu noktada kendilerine bir parantez açmak istiyorum. Triomatica, Ukraynalı ve Slovakyalı bir gruptan oluşan bir stüdyo ve bu oyunu da savaş kuralları altında geliştirmişler. Hatta oyunun geliştiricilerinden Pavlo Marianenko, Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısının 213. gününde yazdığı iletide “213 gün geçti, Ukrayna hala burada ve biz Boxville’i bitirdik. Bu vahim günlerde akıl sıhhatimizi müdafaamızı sağlayan tek şey Boxville’i geliştiriyor oluşumuzdu.” demiş çıkış iletisinde. Sahiden de bu şartlarda, bir yandan kendinin ve sevdiklerinin sıhhatlerinden ve güvenliklerinden kaygı ederken bir yandan oyun geliştiriyor olmak çok güç iş. Bu bakımdan da kendilerini takdir ettiğini söylemeliyim.
Oyunun grafikleri mimari geçmişe sahip Anna Marinenko’nun elinden çıkmış ve bence o kutu kentin kendine has atmosferini epey hoş resmetmeyi başarmış. Bilhassa de yanlışsız perspektif kullanımı dikkatimi çekti, grafiklerde de gözüme batan alışılmamış bir şeyle karşılaşmadım. Karşılaştığımız tenekelerin başlarına gelen olayları tasvir ettiği baloncuk ekranları da hem gereğince açıklayıcı, hem de çok eğlenceli.
Oyunun bulmacaları bana pek güç gelmedi. Envanterde birşeyleri birleştirmemizi ve bunları takıldığımız kimi ekranlarda kullanmamızı gerektiren şekil bulmacalar da var, benim çok sevdiğim çeşitte zeka bulmacaları da. İşte birinde elektrik kablolarını sigortalarla birleştirip akım geçmesini sağlıyorsunuz, bir başkasında tahta plakaları oynatarak büyük plakayı aşağı düşürmeye çalışıyorsunuz, bir başkasında Gaye 5 oyunu üzere birebir renkte beş pulu yatay, dikey yahut çapraz dizip rakibi yenmeye uğraşıyorsunuz. Sanırım oyuncuları en fazla zorlayacak olanlar da bu tıp bulmacalar esasen, lakin cinse aşinaysanız bunların benzerilerini esasen onlarca defa görmüşsünüzdür.
Sözün kısası, Boxville çıtır ve eğlenceli bir adventure oyunu. Bittiğinde keşke daha uzun sürseydi dedim zira 3 saatlik mühlet içerisinde beni zerre sıkmadı, tersine daima bir sonraki ekranda kimlerle tanışacağım, başlarına neler gelmiş sanki diye düşünürken buldum kendimi. Ha alışılmış ki o denli çok üst seviye bir oyun değil, yer yer bariz yanlışları da var ancak bilhassa de bu fiyat düzeyinde bunlar mutlaka şikayet edilecek şeyler değil.
Halkalı Merkez PlayStation Cafe sitesinden daha fazla şey keşfedin
Subscribe to get the latest posts sent to your email.