Destiny II: Lightfall – İnceleme

Böyle direkt löks bir giriş yaptığım için özür dilerim fakat artık bunu daha fazla lisana getirmezsem patlayacağım: Lightfall konusunda başım çok karışıyor. Neyse ki biraz niyetlerimi toparlayabildim. Zira Lightfall’un çok güzel yaptığı şeyler olduğu üzere çok berbat yaptığı şeyler de var. Bu yeterli ve berbat çatışmasının da yaşanmasının sebebi The Witch Queen, yani bir evvelki ek paket. The Witch Queen harikaya en yakın ek paketlerden biriydi. O denli ki eski incelememe göz attığımda gördüm ki kendisine 9 puanı yakıştırmakla kalmamış Destiny tarihinin en düzgün ek paketi unvanını vermişim.

Vallahi dürüst olayım bu puanın ve kendisine yakıştırdığım unvanın ardındayım. Şahane bir kıssa ve anlatımı, Savathûn’un şahsen kendisi, raid’i, dönemleri, içeriği, fiyatsız güncellemeleri derken Lightfall’ın The Witch Queen’den nasıl daha uygun olacağını daima merak ederek geçirdim bütün bir seneyi. Zira Bungie bana “yok canım bundan da daha yeterlisi olmaz artık” lafının gerçek olamayacağını, uygunun sonunun olmayacağını çoktan kanıtlamıştı. Her ay, her sene bir evvelkinden daha âlâ bir şeyle karşılaştıktan sonra insan artık şaşırmamaya başlıyordu. “Bungie abi, yapıyor bu sporu!” demekten kendimi alamıyordum. Bu keyfimin, üzerinde en çok baş patlattığım Lightfall’da kesintiye uğraması sözün tam manasıyla afallattı. İncelemenin girişi, ek paketin kendisinden çok iç dünyamla olan gayretimi anlatıyor üzere oldu ancak ne bekliyorduk, ne bulduk bunları anlatırsam çok daha rahat anlaşılacağımı düşünüyorum ve o yüzden hiç sürat kesmeden eteğimdeki taşları dökmeyi başlıyorum.

Bungie’nin anlatacakları… Yokmuş?

Lightfall konusunda bu kadar heyecanlanmamızın hiç elbet sebebi bu sene anlatacak öykü. Zira Light-Darkness saga’nın sondan bir evvelki ek paketiyle karşı karşıya idik ve The Witch Queen’in vurucu finalinde tanıştığımız The Witness’a hiç bu kadar yaklaşmamıştık. Artık ismini, neye benzediğini biliyorduk ve 9 yıllık bir maceranın akabinde bu ayrıntılar bile artık hayranları heyecanlandırmaya yetiyordu.

The Witness bu vakte kadar gördüğümüz hiçbir şeye benzemiyordu. Hem görünüş olarak, hem de güç olarak. Tanrı’lar öldürdük, vakit seyahatleri yapıp bütün alternatif gerçeklikteki Vex zihinlerini yok ettik, Black Garden’ın en taban köşelerine daldık ve bilinen son Ahamkara’nın kalbini söktük. Tüm bu maceralara karşın hiçbiri bir The Witness değildi. Tek bir el hareketiyle düşmanlarını liğme liğme edebiliyor, sözün tam manasıyla vakit ve yer tanımıyordu. O denli ki güçlerinin birazını bahşettiği müritlerinin hakkından gelmek bile tek başına bir gayretti. The Witch Queen’de “Bu kadar vefat kâfi, bu kadar ömür kâfi.” demişti lakin bu tek kaşlı üzere görünen uzaylının gayesi neydi? Ve ek paketi oynayan biri olarak gönül rahatlığıyla söylebilirim ki: Daha evvel bildiklerimden daha fazlasını bilmiyorum!

Zaten Lightfall’un en en en büyük fiyaskosu tam olarak burada başlıyor. Kıssa de, anlatımı da tam bir hayal kırıklığı. Bu vakte kadar yalnızca lore’larda anlatılan, oyunda hiç gösterilmeyen bir şeyi herkes biliyormuş üzere davranıyor, hiç sorgulamadan etmeden bağırlarına basıyor da artık şöyle bir sorun var sevgili muharrir takımı BEN BİLMİYORUM O ŞEYİN NE OLDUĞUNU ALOOOO? Hollywood’dan fırlama çok klişe training build-up sahnesi izleteceğine biraz daha kendini anlatamaz mıydın yani? Ya da ne bileyim oyunu iki vazife daha uzatamadın mı? Husus Lightfall’ın öyküsü olduğu vakit en çok söz şu: Bilmiyorum. Bilmiyorum abi, bilmiyorum… Neden bu türlü bir anlatı tercih ettiniz, The Witch Queen üzere bir şeyi ortaya çıkabiliyorsa neden bu istikrar devam edemiyor? The Witch Queen’de de uzaktan çalışmıştınız, Lightfall’da da uzaktan çalıştınız. Bunu bir mazeret olarak sunabilir miyiz ki?

Bu kadar eyyorlandım fakat bir şeyi de itiraf etmeliyim ki ben öyküyü oynarken eğlendim. Hiç mutlu ayrılmadım lakin yeniden de eğlenmeyi başardım. Doğal bu biraz da yeni element Strand’le çok alakalı lakin atmosfer ve sanat tasarımı üzere ayrıntılar her zamanki üzere tepelerle. Bunlardan ileride ayrıntılıca bahsedeceğim o yüzden gözüme daha çok batan bir şeyden bahsetmek istiyorum: Karakter takımı. Takım demeye bin şahit, sayıyorum: Gardiyan (biz işte dümdüz), Osiris, ortada biraz Caiatl, Rohan, Nimbus, Calus, The Witness. Zavalla, Mara Gösteri falan H.E.L.M.’de kalmışlar haydi onları geçtik. Eris ortalıkta yok, Drifter desen nerede Allah bilir. Hani seslendirme bütçesi çıkışmadı dersin, karakter takımının azılığı bir kenara koyarsın, eyvallah. Pekala Nimbus’un insanı fıtık eden karakter gelişimine ne diyebiliriz ki?

Şimdi yiğidi öldür hakkını yeme, başka karakterler çok hoş resmedilmiş. Osiris’i hiç bu kadar gergin görmemiştik. O kadar paniklemiş ki kimi vakit bağırıyor, çağırıyor ve hatta kalp kırdığı oluyor. Hiç elbet ki bu “küçük” macerayı Osiris hiç unutmayacak. Öte yandan Rohan tam bir misyon adamı. Amiyane bir tabirle tatavasız bir kişiliği var. Düşmanımızın ortak olduğunu görünce derhal müttefik olmaya hazır olacak kadar rasyonel ve fedakar birisi. Hiç beklemediğim bir formda müttefikimiz Cabal imparatoriçesi Caiatl’ın geçmişinden bilgiler alıyor, düşmanımız Cabal imparatoru ve The Witness’ın en yeni müridi Calus’un şatafata olan düşkünlüğüne bir defa daha şahit oluyor, The Witness’ın en ufak bir yanılgıda müritlerine bile dünyayı dar edebilecek kadar tahlil odaklı biri olduğunu anlayabiliyoruz. Ancak o Nimbus… O bacağına s*çtığımın karakteri… Bu kadar cringe birisini yazmak için sahiden büyük bir uğraş gerekli. Kendisiyle birinci karşılaştığımda Cayde-6’in boşluğunu doldurmak için yazıldığını düşünmüştüm de ne büyük bir yanılgıymış. Bu fikrin en ufak zerresi bile Cayde-6’e saygısızlık olurdu! Karakter gelişimi, hah! Daha çok karakter gelişimin’t… Koca ek paketin tahminen de en vurucu (olması gereken) andan çok değil yalnızca 2 dakika sonra eski hâline geri dönüyor?! Tamam dostum Nimbus sen gelişme ancak gölge de etme öbür ihsan istemem.

Derdime Derman Spider-Man (Nimbus mizaj)

Hikaye, anlatımı ve karakterler cephesinde işler pek iç açıcı değil, pekala ya geri kalanlar? Sonuçta bir sene boyunca bizi oyalaması gereken bir ek paket var karşımızda. Sonda söylenmesi gereken şeyi başta söyleyip kurtulmak istiyorum ben: Lightfall’un kıssası dışında geri kalan HER ŞEYİ çok düzgün. Oynanışı, içeriği, fiyatsız güncellemeyle değişen elementleri, dönem iktisadı, açık dünyası… Hani her şey derken abarttığımı düşünmeyin istiyorum. Bir sefer daha üstüne bastırma konusunda hiçbir sorun görmüyorum HER ŞEYİ çok güzel.

İlk başta Strand’i ele almak istiyorum. Kendisi öykü boyunca da ismini sık sık duyduğumuz yeni alt sınıfımız. Kıssada biraz fazla yer almasından dolayı aramızdaki münasebet biraz küskün başlasa da ilerleyen vakitlerde innnanılmaz eğlenceli bir alt sınıf olduğunu fark ettim. Strand’le alakalı söyleyebileceğim birinci şey artık, sonunda, çok şükür ve bu manaya gelen bütün başka sözler, Destiny’de grappling hook atabiliyoruz. Üstelik o denli oyunun istediği sabit bir yere değil, her yere! İsterseniz havada bir boşluğa, isterseniz diğer bir Gardiyan’a, isterseniz direkt düşmanınıza ya da düşmanlarınızın gemilerine! Bomba slotunu kullanan bu kancayı birinci başta agresif olarak hiçbir formda kullanamayacağımızı düşünüyordum. Lakin yanılmışım! Kancayı attıktan sonra zamanlamayı ayarlayabilirseniz karakteriniz bir ölçü öne atılarak bir hücum da yapıyor ve bu hücum düşmanlarınıza hiç de azımsanmayacak bir hasar veriyor. Hani “zaten her yere uçup kaçabiliyorsun hasar da vurmayıver” dememiş olmaları çok hoşuma gitti.

Hikaye vazifelerinde Strand kökenli yeteneklerinizin yenileme müddeti epeyce kısa tutulduğundan bu kancayı gönül rahatlığıyla kullanabiliyorsunuz. Ancak ne vakit öykü bitiyor çok sert bir duvara tosluyorsunuz: E bu kancanın bekleme mühleti çok uzun?! Lakin yanlışsız bir dizilim ve ufak bir grind’la bu sorunun üstesinden gelmek mümkün. Ayrıyeten Tangle ismi verilen topçuklara kanca atmak da bekleme mühletini büsbütün sıfırlıyor. Düşmanınıza Tangle’ı fırlatıp peşinden kancayla uçarak gitmenin verdiği zevk anlatılmaz. O denli ki Stasis dahil olmak üzere öbür alt sınıfların yüzüne uzun müddettir bakmıyorum.

Bu kadar ballandıra ballandıra anlattım fakat yanlış anlaşılmak istemem, Strand yalnızca grappling hook’tan ibaret değil. Düşmanlarınıza sözün tam manasıyla bola fırlattığınız bir bomba tipi de var. Bu bomba düşmanlarını bir kukla üzere kollarından üste hakikat bağlayarak hareketsiz kalmalarını sağlıyor. Bitmedi, son bir şeyden daha bahsedeceğim: Threadling’ler! Bunlar da yeniden bombalarla ya da sınıfınızın yeteneğini kullanarak ortaya çıkardığınız küçük böcükler. Şimdilik her sınıfta birbirinden farklı ikişer aspect, her sınıfta ortak olarak kullanılan on dört tane de fragment var. Şimdilik diyorum zira ilerleyen dönemlerde daha fazlasının geleceğini biliyoruz, Tıpkı… Tıpkı Statis’deki gibi! Mevzuyu şuraya bağlamak için Statis örneğini verdim: Strand’i ve fragment’lerini kasmak çok rahatlatılmış. Beyond Light’ta gelen Statis’i kasmak için kesinlikle quest’ini aldığınız aktiflik içerisinde, quest’in size emrettiği şeyi yapmanız gerekiyordu. Üstelik haftada yalnızca iki kez yaparak timegate’liyordu. Artık bu türlü zoraki şeyler yok. Takın Strand’inizi istediğiniz yerde, istediğiniz üzere oynayın. Çiçek üzere olmuş diyorum yahu!

Tower-Neomuna Yolcuları Aracımız 5 Dakika İçinde Kalkacaktır

Destiny için bilim kurgu diyoruz natürel ki ancak atladığımız bir öbür etiket ise post apokaliptik oluşu. Last City nitekim de bildiğimiz tek kent olduğu için ismi Last City. Onun dışında Farm ismindeki ufak bir hayat alanına tanıklık etmiştik ama Last City hariç rastgele bir kentleşme yapısıyla karşılaşmamıştık. Neptün hasebiyle Neomuna’ya kadar. Güneş Sistemi’nin öteki gezegenleri Golden Age’de yaşabilir hâle getirilmiş olsa da düşman ataklarına yenik düşmüş bir formda tasarlanmış. Yıkılmış binalar, terk edilmiş sokaklar ya da yalnızca vahşiçe büyüyen otlar, ağaçlar… Ancak Neomuna neon ışıklarıyla parıl parıl parlayan bir kent.

Bu vakte kadar Neomuna diye bir yer olduğunu bilmiyorduk da nasıl öğreniyoruz bu da kıymetli bir soru. Neomuna’yı savunan Cloud Strider’lara mesken sahipliği yapan bu kenti Osiris, Savathûn yüzünden (ya da sayesinde mi demeli) öğreniyor. Rohan ve Nimbus’un ırkı olan Cloud Strider’lar temelinde bizim hakkımızda birçok şeye vâkıf. Bize de hem Cloud Strider’ları hem de Neomuna’yı kefşetmek kalıyor. Kentte yaşayan vatandaşların bağlı oldukları CloudArk ağı, arcade oyun salonu biçimindeki Lost Sector’leri ve dikey mimarisiyle Neomuna, sahiden de burada ömür olduğunu oyuncuya hissettirebiliyor.

Neomuna hoş, Neomuna tatlı… Pekala ya neler yapabiliyoruz bu Neomuna’da? Yaaani, dürüst olmak gerekirse öbür Destiny gezegenlerinde ne yapabiliyorsak onu. Ekstradan iki içerik daha var ancak. Biri Terminal Overload, oburu ise Vex Incursion. Public event başında çalışan bu aktifliklerin bahsetmeye değecek çok büyük farklılıkları yok. Neomuna’nın silahlarını ve Exotic eşya elde etmenin en kesin yolu bu etkinliklerden geçiyor. Bungie’nin Exotic eşya elde etmek için yalnızca üst düzey Lost Sector farm’lanmasından rahatsızlık duyduğunu biliyorduk. Bu rahatsızlıklarını oyuna yeni bir aktiflik getirerek çözmeleri güzel olmuş.

Ek olarak şundan bahsetmek istiyorum ki Lightfall’un internet sitesinde Terminal Overload için 6 kişilik maç aramalı bir aktiflik olacağı söylenmişti. Bu da insanların akıllarına The Witch Queen’deki The Wellspring üzere bir deneyim getirmişti. Ancak durum o denli değilmiş. Azamî 3 arkadaşınızla birlikte aktifliğe girebiliyorsunuz girebilmesine de şöyle iki sorunum var: 1) Benim başka arkadaşlarımın başı kel mi, neden onlarla oynayamıyorum? 2) Âlâ de aga tekrar beni Neomuna’nın açık dünyasına atıyorsun ki, bu başka bir aktiflik seçeneği değil. Oyuncular bu aktifliğin The Wellspring üzere olması için Bungie’ye baskılar uygulamaya başladı bile. Bakalım o cepheden ileride rastgele bir değişiklik olacak mı?

Seviyorum lakin kimi, En tatlı birisini…

…Zaten kafan karıştı biliyorum, Olsun baş harfleri söyler sana, Ne de olsa Destiny 2’yi artık bunsuz düşünmek sıkıntı aga… Bu çok makûs akrostişi anlamadıysanız… Mevzuyu döneme getirmeye çalışıyordum ya… Daima “Şimdi dönemi ek pakete dahil mi düşünmemiz gerekli, yoksa ayrıyeten mı ele almalıyız?” biçiminde bir beyin fırtınası yapıyordum da, artık saldım onu. Şayet ek paketin baz halini alırsanız yanında dönemi da otomatik olarak almış alıyorsunuz. Yani Bungie bile artık bu ikisini yekpare saymış ben saymasam kaç müellif?!

Season of the Defiance, Lightfall’un tam bittiği yerden bayrağı devralıyor. Reef’in kraliçesi Mara Gösteri bir sefer daha bizle haşır neşir oluyor ve güçlerinden paylaşmaktan çekinmiyor. Queensquard yani Kraliçe’nin Muhafazası olarak bulunduğumuz bu dönemin içeriği de, loot’u da pek bir hoş. Öyküsü konusunda bir şey söylemek şimdilik güç zira öbür dönemlerde da olduğu üzere hafta hafta ilerliyor. Benim burada daha çok değinmek istediğim şey, Bungie’nin artık sıkıcılaşmaya başlayan dönem iktisadını değiştirmeye ufak ufak başlıyor olması.

Shadowkeep’ten beri her dönemin kendine has bir para ünitesi olurdu. Bu para ünitesini en süratli elde etme yolu ise dönem aktifliğinin şahsen kendisini yapmaktı. Şayet ki hakikat upgrade’leri alırsanız dönem etkinliğinden bağımsız aktiflikleri oynarsanız da cüzi ölçülerde düştüğü oluyordu. Artık bu “para birimi”ni büsbütün kaldırmışlar. Alışkın olduğumuz vendorlar da dahil olmak üzere hepsi engram sistemine geçmişler ve bunu şimdiden söyleyebilirim ki şahane olmuş! Hem dönem etkinliğinde hem de Terminal Overload’ta bir anahtar tipi var ve bu anahtar loot almak için değil temelinde. Ekstra loot almak için. Hâl bu türlü olunca “anahtarım yok ya, en yeterlisi oynamayayım” fikrinin önüne geçilmiş.

Bungie’nin ilerleyen vakitlerde dönem vendor’larının upgrade’lenmesini de kaldıracağını biliyoruz. Zira dediğim üzere Shadowkeep’ten beridir durum bu hâlde. Shadowkeep’ten beri diyorum da 1 Ekim 2019’dan beri dersem durumun ne kadar değerli olduğunu daha çok vurgularım sanırım. Çabucak çabucak 4 yıldır tıpkı tasarım anlayışı… Yuh…

Böyle build’in craft’layanı da olur evelallah!

Destiny’de dizilim yapmak, bilhassa son düzey içerik oynuyorsanız, çok değerli. Zira oyun stilinize direkt tesir ediyor. Yeteneklerinizin bekleme mühletini mi azaltacaksınız, onun yerine biraz can kazanmaya ne dersiniz? Ya da düşman saflarının içine dalacağınız için biraz dayanıklılık yeterli gelirdi değil mi? İşte tüm bu karar sistemleri zırhlarınıza taktığınız modlar, hasebiyle yaptığınız dizilimden geçiyor.

Destiny 2’de bu vakte kadar üç farklı dizilim tipi vardı. İsimleri: Charge with Light, Warmind Cell ve Elementel Well idi. Kimi vakit bu modlara güçlendirmeler geldi, kimileri zayıflatıldı derken belirli başlı metalar oluşmuştu. Örneğin kimse Warmind Cell kullanmıyordu. Charge with Light’a gelen nerf’ler yüzünden de Elementel Well kullanımı dominant bir halde görünüyordu. Ancak durum bir oldukça değişti. Warmind Cell’ler artık hayatımızda yok… RIP in Pepperonis’leriniz hazırsa teknik olarak artık Charge with Light ve Elementel Well de yok. Armor Charge isminde sentez bir sistem getirilmiş durumda.

Gerek muhteşem kullanarak öldürülen düşmanlarla, gerek taktığınız modların gerekliliklerini yerine getirerek düşürdüğünüz Orb of Power’ı aldığınız vakit bir tane Armor Charge kazanıyorsunuz. Ekstra modlar kullanarak üzerinizdeki azamî Armor Charge’ların ölçüsünü da müddetini de arttırabiliyorsunuz. Uzun lafın kısası sahiden de Charge with Light ile Element Well’in kusursuz bir birleşimi olmuş.

Eskiden zırhların Void, Solar, Statis üzere elementleri vardı. Bu yeni sistem duyurulmadan evvel Strand’in gelmesiyle nasıl yeni modlarla karşılacağımızı merak ediyordum. Sizin de fark ettiğiniz üzere “var-dı” sözünü kullanmıştım zira bu muhabbet de kaldırıldı. Artık her modu her zırhta gönlünüzce kullanabiliyorsunuz. Bunun da şöyle bir konforu var: Ben build’lerimi üçüncü parti bir internet sitesi olan Destiny Item Manager’e kaydediyorum mesela. Solar taktığım zırhımı diğer bir build’imde Void kullanmam gerekiyordu ve DIM bunu ne yazık ki yapamıyordu. Benim elimde manuel olarak halletmem gerekiyordu. Lakin artık bu türlü zahmete gerek yok, gerçi artık DIM’e de pek gerek yok!

DIM’in yapmış olduğu bu şeye, yani Loadout’lara SONUNDA oyun içerisinde de erişebiliyoruz. SONUNDA!!! diye bağırmamın sebebi, oyunun API’ı çöktüğü vakit DIM üzere üçüncü parti hiçbir şeyi kullanamıyor oluşunuz. Artık direkt oyunun içinde bulunduğu için tek tıkla karakteriniz oyuna hazır oluyor. Birinci başta 4 slot veriyor, hiç ölmeden tek başınıza Legend Lost Sector yaparsanız bu sayı 8’e çıkıyor. Ben çok kâfi buldum. Bütün gereksinimlerimi karşılıyor.

Tüm bu buildcraft’ın kökten değişimi, Loadout sistemi… Şunu demeye çalışıyorum: İşleri inanılmaz rahatlatıyor. Ben Destiny’de build yapmaktan çok keyif alıyorum. Bu bahiste da çok iddialıyım laf ortamızda. Asla YouTube’dan build görüntüsü izlemem, kendi build’lerimi kendim yapardım. Bu değişikliklerle birinci karşılaştığımda eski sistemle kıyas ettiğimden bütün build’lerim çok berbat oluyordu. Makus olması bir yana daima tıpkı modlardan birçok kere kullandığımı da fark edince Bungie’ye berbat laflar hazırlamıştım. Sonra tövbemi bozup bu yeni sisteme dair bir tane görüntü izledim. Nöronu etkinleşen bir maymun olmuştum artık. Sistemi uygunca anladığım için kendi build’lerimi yapmaya çoktan başladım. Evvelden güçlü mı olsam yeteneklerim daha çabuk mu gelsin diye düşürdüm. Çok sevdiğim bir İngiliz atasözü de der ki: Why not both?!

Düşüyor mu bu türlü?

Şimdi tek nefeste Lightfall’la gelen şeyleri saymaya çalışacağım: Kalitesi tartışmaya açık yeni öykü misyonları, yeni açık dünya, yeni alt sınıf, iki yeni aktiflik, yeni quest’ler, yeni strike (bir tane olması üzücü), yeni raid, yeni düşman tipi olan Tormantor’lar, yeni dönem aktifliği, sayamayacağım kadar silah ve zırh, yeni Exotic’ler, yeni buildcrafting, Light alt sınıflar için yeni aspect’ler, yeni engram sistemi, Loadout sistemi, Comment sistemi, Guardian rank sistemi… Ve sanırım bu kadar. İlerleyen vakitlerde oyun içerisinde LFG sistemi geleceğini de biliyoruz. Bir öteki deyişle Destiny, tekrar yeni yine evrimleşerek gelişmeye devam edecek.

Eğer kıssanın yarattığı hayal kırıklığından bir biçimde sıyrılmayı başarırsanız, ki ben başardım, Lightfall’dan keyif alacağınıza çok eminim. Birinci başlarda öykünün yarattığı hayal kırıklığı nedeniyle her çağdaş oyuncunun yapacağı üzere bir müddet negatif inceleme bombardımanına tutuldu Lightfall. Kullanıcı puanlarını ve Steam’deki “çoğunlukla olumsuz” başlığını hak etmiyor. Şunu da hatırlatmakta yarar var ki, pazarlama grubunun söylediği slogan “Sonumuz başlıyor” idi, “Sonumuz geldi” değil. Tahminen biz çok beklentiye girdik, tahminen de Bungie çok gazladı. Bildiğim tek şey şu ki Destiny şu an hiç oynanmadığı kadar çok oynanıyor ve büyük ihtimalle Bungie para sayma makinesinden gelen sesin konforunu sürüyor.

The Witch Queen incelemesinin sonunda yaptığım “En uygun ek paket mi?” kritiğini yapmak içimden gelmiyor dürüst olmak gerekirse. Hani olmadığı çok kesin zira. The Witch Queen, The Taken King, Forsaken üzere tepeyi oynayan ek paketlerin yanında Lightfall’a en güzeli demek hakikaten haksızlık. Ancak Curse of Osiris, Shadowkeep ve hatta tahminen Beyond Light varken de berbat demeye insanın vicdanı el vermiyor. Umuyorum ki Bungie bütün kartlarını The Final Shape’e saklamıştır. Umarım saklamıştır zira The Final Shape’in kıssası Lightfall üzere olursa vah Bungie’nin haline.