Overwatch 2 – İnceleme

Blizzard son devirde hem yeni hem de eski oyuncuları çok üzen bir firma oldu güzelce. İncelemeyi bu türlü bir cümleyle açtığım için özür dilerim lakin durum gerçekten bu türlü. Yepyeni Warcraft ya da Starcraft günlerinden beri firmanın hayranı olanlar da Overwatch ile Blizzard’ın ismini duymuşlar da firmanın gidişatından pek şad değil. Skandallara falan hiç değinmiyorum bu ortada, büsbütün oyunlardan bahsediyorum. Ve işin daha da can sıkıcı yanı, firmanın neler yapabildiğinin parıltılarını oyunlarında ufak ufak görebiliyor oluşumuz. Overwatch 2 de tam olarak bunun en büyük örneği.

E bu tıpkı oyun değil mi artık?

Overwatch 2’nin çıkışı sahiden enteresan oldu, onu belirtmem lazım. Çıkmadan evvelki PC’de ön yüklemesinin birinci oyunun üstüne yapılması, birinci oyunun sunucularının kapatılması, oyunun birinci haftasında oyuna girebilmek için Avrupa yerine Asya sunucularını kullanmamız, eski oyuncularının birinci oyundaki içeriklerinin ikinci oyuna aktarılamaması üzere bir sürü şey var. Bilhassa söylediğim birinci iki şey “Overwatch 2”nin “2”sini bayağı bir sorgulatıyor. Hatta oyunu oynarken Discord’da hâlâ “Overwatch oynuyor” diye yazıyor olması gerçekten kuşku uyandırdı bende.

Ve oyunu oynadıkça fark ediyorsunuz ki bu oyunun sonundaki 2 yalnızca insanları heyecanlandırmak ve oyuna geri getirmek için var. Evet, bunu başarılı bir halde yaptılar aslında. Tekrar benim üzere birinci oyunu fazla yeni içerik gelmediğinden bırakanlarından tutun, F2P olduğundan ötürü gelenler sağ olsun vazifelerini muvaffakiyetle yerine getirdiler. Lakin katiyen o 2 takısının hakkını veren bir içerik yok oyunda. Yalnız belirtmemde yarar var, bu oyun “Overwatch 1 ancak fiyatsız hali” demek değil. Yenilikler var, düzenlemeler var, değişimler var. Bir kısmı olumlu, bir kısmı negatif. Lakin bunların hepsi büyük bir Overwatch güncellemesiyle yapılabilecek şeyler, ikinci oyun olarak lanse edilebilecek bir şey yok oyunda şu anda.

Ama değişmemesiyle memnun eden şey katiyen oyunun oynanışı. Her karakterin kendine mahsus oynanışı, silahların hissiyatı, haritaların atmosferi hâlâ yerli yerinde. Lucio’yla düşmanları uçurumdan aşağı atmak, Pharah’yla zirveden adaleti yağdırmak, hatta Battle Mercy olarak bile oynamak hâlâ çok eğlenceli. Ekip olarak organize olunca son saniyede maçları çevirebilmek ya da “Team Kill” atabilmek, Ultimate yeteneğinizi kullanıp grubunuzu kurtarabilmek üzere şeyler tekrar inanılmaz tatmin edici. Ancak Takviye sınıfı olarak maçı çeviren hareketlerinizin kimseyi öldürmediğinizden ötürü “Play of the Game” alamıyor oluşunuz da hâlâ devam ediyor. Maalesef…

Değişmesiyle de farklı bir biçimde memnun eden şeyler var, en büyük örneği de oyunun 6v6 yerine 5v5’e dönüşmüş olması. Artık her sınıftan (Tank, Akın ve Destek) ikişer tane yerine bir tank, iki atak ve iki takviye karakterleriyle oynanıyor maçlar. Dürüst olayım, ben pek taraftarı değildim bu değişimin, bilhassa tank oynayan biri olarak “Yahu tek tank olarak n’apacağım ben?” diyordum. Lakin haliyle tek tankın olması, tankların neredeyse tamamına el atılması üzere bir olaya sebebiyet verdiğinden pek de şikayetçi olduğumu söyleyemem. Orisa “Kalkan koyayım da sıkayım” karakterinden daha agresif bir tank rolüne bürünmüş, Reinhardt’ın canı ve kalkanı artıp yetenekleri de iki kez kullanılabilir olmuş, Doomfist büsbütün değiştirilerek tank sınıfına geçmiş… Ve yalnızca tanklar için değil, tüm sınıflar ve neredeyse tüm karakterler için irili ufaklı değişimler ve düzenlemeler var.

Ancak varsayım edebileceğiniz üzere de tüm bu değişimler kusursuz değil ve sorunları de getiriyor beraberinde. Sombra’nın öteki atak karakterlerine kıyasla çok güçlü kalıyor oluşu, Moira’nın dayanaktan daha çok atak karakteri olarak çalışıyor olması, Doomfist’in tank olarak güçsüz kalıyor oluşu üzere birçok, tekrar irili ufaklı sorunlar var. Yeni bir şey değil alışılmış bunlar, her bol karakterli online oyunda daima bir “dengeleme” sorunu kelam konusu. Büyük bir çoğunluğu da oyunun ömrü içinde çözülen/çözülebilecek şeyler. Keşke Overwatch 2’nin tek sorunu de bu olsaydı ancak maalesef daha büyük bir sorunumuz var.

Battle Pass, eski düşmanım…

Battle Pass’lerin büyük bir hayranı olduğumu söyleyemem. Belli içeriklerin kısıtlı müddetliğine sunulup, oyuncuların “bir şeyleri kaçırma korkusu”nun üstüne ağırlaşan bir sistem olduğunu düşünmüşümdür daima. Vaktinde Destiny 2’den de ufak ufak kopmamın sebeplerinden biriydi ancak artık neredeyse her oyunda olduğundan kaçışımız yok. Overwatch 2’ninki de gördüğüm en kötülerinden biri olsa gerek.

Oynadığım öteki oyunlarda (Apex ve Fortnite) Battle Pass kasmak çok olağan, hatta bazen bizatihi olan bir şey. İki oyuna da geçtiğimiz haftalarda geri döndüm ve ikisinde de birkaç günde 30 küsurlu düzeylere ulaştım. Overwatch 2’yi çıktığı birinci hafta boyunca her gün oynamış olmama karşın oyunun sınıflı sisteminden ve Battle Pass için gereken vazifelerin de bu sınıflar üstüne odaklanmış olmasından ilerlemem 10 küsurlarda kalmıştı. Çoklukla Tank ve Takviye oynamayı seven biri olarak “Genji’yle bilmem ne yap”, “Tüm sınıflarla maç kazan” üzere vazifeler görünce deliriyorum haliyle.

Her ne kadar Blizzard “En ödüllendirici Overwatch tecrübesi” olduğunu sav etse de gerek Battle Pass’in gerekse de vazifelerin o kadar ödüllendirmediğini belirtmem lazım. Overwatch 2’nin Battle Pass’i ve kozmetik iktisadı o kadar “PARA VERİN” demeye odaklı ki beyniniz durur. Oyunun Battle Pass’ini ya da kozmetiklerini alabileceğiniz ünitesini kazanmak için haftalık misyonları yapmanız lazım ve bir dönemde tüm haftalık vazifeleri yapsanız bile 540 ünite kazanabiliyorsunuz. Battle Pass’in 1000 ünite, kayda kıymet skinlerin de 2000’lerde olduğunu belirtmemde yarar var. Apex ve Fortnite üzere oyunlarda Battle Pass’i kasarak verdiğiniz paradan daha fazlasını kazanabiliyorken, Overwatch 2’nin bu ümüğe çöken iktisadı sahiden komik geldi.

Doymadın mı be artık?!

Kusura bakmayın bu sıkıcı “Battle Pass” muhabbeti için ancak oyunu geçtim, Blizzard’ın son periyottaki baş yapısını ele alabilmek için bahsetmem de lazımdı bundan. Zira birinci oyunun lootboxları her ne kadar tenkitlerin odağı olmuş olsa da bu yeni sistem daha da can sıkıcı bir hale bürümüş. Bir Diablo Immortal değil doğal lakin, evvelki halini düşününce insan üzülüyor biraz.

Günün sonunda Overwatch 2, “ikinci oyun” olmayı hak edecek bir oyun değil. Yapılan değişiklerin kimilerinin gerekli olduğunu düşünmeme karşın, oyunda yapılan esaslı değişikliklerin öbür oynaması fiyatsız rekabetçi oyunlara bakılarak ve onlarla kapışmak isteyerek yapıldığını görmezden de gelemiyorum. 2016’da çıktığında “Yılın Oyunu” tartışmalarını bir oldukça geren (Hâlâ mecmuadaki tartışmaları unutmadım…) ve bir kısmın “Team Fortress 2 çakması” dediği fakat yeniden de o periyoda yeni bir soluk getiren bir oyunken, kelamda ikinci oyunun daldaki tanınan şeyleri kovalayan ve bunları kullanarak tutunmaya çalışan bir şey olması canımı sıkmıyor değil. Umarım 2023’te gelecek PvE modu oyuna yeni ve kendine mahsus bir hava katar.