Untamed Tactics – İnceleme

Taktik strateji-RYO tipinde irili ufaklı birçok oyun geldi geçti bugüne kadar. Bunlar ortasına artık bir de Untamed Tactics katılıyor. Kendisi, Untamed Feral Factions isimli masaüstü oyununu geliştiren isimlerin ellerinden çıkmış bir oyun. Masaüstü oyunu hakkında ayrıntılı bir bilgim olmadığından ikisi ortasında benzerlikler ya da farklılıklar hakkında çok da yorumda bulunamayacağım. Ancak ikisinin de şirin hayvan karakterleriyle renkli bir macera vadettiğini söyleyebilirim. Artık masaüstü kısmını bir kenara bırakalım, Untamed Tactics’e dönelim bakalım nasıl bir oyun olmuş.

Bir tavşan, bir tilki, bir de bukalemun yola çıkmışlar…

Untamed Tactics’te kahramanlarımız ve rakipleri; tavşan, tilki, bukalemun, kaplan, panda, kaplumbağa üzere hayvanlar. Oyuna dair hoşuma giden şeylerden birisi de tam olarak bu, renkli karakterler. Gerek kahramanlarımız gerekse oyunda karşımıza çıkan dost ve düşman karakterler, yüzünüze tebessüm konduracak cinsten karakterler. Kimi vakit harita üzerinde karakterlerin farklı hareketlerini izlerken buldum kendimi 🙂

Her kısımda 3 karakterle ilerliyoruz. Takımımızda başlangıçta öykümüzün başkarakteri Greycoat (tavşan) ve yol arkadaşları Mortimer (bukalemun) ile Lynn (tilki) bulunurken oyunda ilerledikçe yönetilebilir karakterler ortasına 2 karakter daha dahil oluyor.

Burada oyunun öyküsünden kısaca bahsetmiş olalım. Greycoat ve yol arkadaşları bir kaza sonucunda yabancı oldukları bir coğrafyada buluyorlar kendilerini. Buranın yerlileri tarafından pek de beğenilen karşılanmayan takımımız, karşılarına çıkan manileri aşıp hayatta kalmaya çalışıyor, bir yandan da ittifaklar kurup yardıma muhtaçlık duyanlara takviye oluyorlar. Takımımızın kesin emeli ise; kendilerine yeni bir konut, yeni bir yurt bulabilmek. Öyküye dair söylenebilecek çok da fazla şey yok aslında. Münasebetiyle biz oynanış kısmına geçelim en uygunu.

Karakterlerimiz için alternatif sınıflardan birisini seçerek başlıyoruz kısımlara. Örneğin Lynn, hırsız yahut suikastçı olabilirken Mortimer, biyolog yahut tabip olabiliyor. Bu da bizlere hem alternatif takımlar oluşturma hem de oyun içerisinde farklı taktikler izleme imkânı veriyor.

Görevler varsayım edilebilecek usulde; birisini kurtar/koru yahut haritadaki tüm düşmanları alt et üslubu vazifeler bizleri bekliyor. Bu tarafıyla tekrara çabuk düşmek üzere bir riskle karşı karşıya oyun. Üretimciler da bunu aşmak için haritaların her seferinde rastgele oluşturulması üzere bir formül izlemeyi uygun görmüşler. Buna bir de doğal haritadaki düşman sayısı ve düşman çeşitlerinin farklılaşması ekleniyor, böylelikle uğraşlar de daha şiddetli bir hale gelebiliyor.

Benzer oyunlarda olduğu üzere Untamed Tactics’te de istikrarlı bir grup oluşturmak ve takım üyelerinin yeteneklerinden azami ölçüde istifade edebileceğiniz bir taktik takip etmek gayretlerden zaferle ayrılabilmeniz için kıymetli. Karakter geliştirmelerini de buna uygun yapmakta yarar var doğal.

Karakter geliştirme demişken kısaca bundan da bahsedelim. Karakterleriniz çatışmalarda deneyim edindikçe akın ve savunma hareketlerine yenilerini ekleyebiliyor yahut makul özelliklerini yükseltebiliyorsunuz. Yükseltme seçenekleri, kâfi deneyim puanı edinildiğinde karşınıza çıkıyor. Bir de makul objeler elde ettiğinizde bunları kullanarak geliştirmeler yapabiliyorsunuz.

Savaşlardan ganimet toplayabiliyor, altınları çeşitli rünler yahut yetenek geliştirici kitaplar almak için kullanabiliyor, öteki ganimetleri ise geliştirmelerde kullanabiliyorsunuz. Elmaslar silahlara (veya saldırılılara) işlenip ek özellikler getirirken rünler de karakter özelliklerini geliştiriyor yahut çeşitlendiriyor. Kimi vakit da iksirler yahut patlayıcı unsurlar ele geçirebiliyor ve bunu istediğiniz karaktere vererek kullanmalarını sağlayabiliyorsunuz.

Bölüm ortalarında uğrayabileceğimiz bir kamp alanımız da bulunuyor. Burada “Arcane Forge”u kullanarak elmas yahut rün yapabiliyoruz. Bunun için daha evvel bulduğumuz elmas ve rün tanımlarından istifade ediyor ve maceralarımız esnasında elde ettiğimiz yapıtları (artefacts) kullanıyoruz. Bunu yanında bir de misyonlar esnasında kurtardığınız bir tüccar bu kamp alanında size gereksinim duyabileceğiniz birtakım materyaller satabiliyor.

Bütün bunlar, oyunun taktik çeşitlilik hanesine yazılabilecek ayrıntılar. Bunlara ek olarak; masaüstü oyunla bir benzerlik olarak değerlendirebileceğimiz bir özellik de bulunuyor. Karakterlerimiz çatışmalarda kâfi puana biriktirdiklerinde çatışma bölgesindeki rastgele bir düşman karakterle sohbet kartını (parley) oynayabiliyorlar. Her seferinde 3 adet sohbet kartı çıkıyor karşımıza ve bunlardan birisini oynayarak düşmana fizikî yahut zihinsel ziyan vermek, düşmanın atak gücünü azaltmak, düşmanı çatışma bölgesinden uzaklaştırmak yahut kendi safımıza çekmek vs. imkânı doğuyor bizler için. Birtakım misyonlarda, bilhassa de sayıca hayli dezavantajlı olduğumuz misyonlarda, hayati bir rol üstlenebiliyor bu sohbet aksiyonu.

Burada devreye baht faktörü de giriyor. Sonuçta karşınıza çıkacak 3 kartın hangileri olacağına dair en ufak bir fikriniz yok; işinize yarayacak kartlardan gelmesi için dua edip karşınıza çıkanlar içinden en düzgününü oynamaya çalışıyorsunuz. Bu da oyuna renk katan ayrıntılardan birisi olarak kıymetlendirilebilir.

Her şey toz pembe değil tabii…

Gelelim oyunla ilgili tenkitler faslına. Bir defa öyküsü o denli çok da yepyeni, sizleri şaşırtacak cinsten bir öykü değil. Hasebiyle öyküsüyle sizi farklı noktalara taşıyacak bir oyun bekliyorsanız, aradığınızı bulmanız biraz sıkıntı. Daha çok rastgele oluşturulan küçük savaş alanları üzerinde belli sayıda düşmanı alt etmeye çalıştığınız bir “sandbox” oyun deneyimi sunuyor denilebilir. Elbette bir öykü akışı var; fakat oyun üzerinde o kadar da baskın bir tesiri bulunmuyor bence.

Teknik açıdan da ufak tefek zahmetler kelam konusu. Vakit zaman karakterlere talimat verebilmek için tekrar tekrar tuşlara tıklayıp dururken buldum kendimi. Animasyonlar da biraz ağır ilerliyor üzere hissettirdi. Bir de birtakım hareketler/özellikler için tariflerde yer verilen pahalarla onları kullandığımızda gerçekleşen bedeller ortasında önemli bir fark kelam konusu. Örneğin Mortimer ile Transfusion yaptığımızda, özelliği kullandığımız takım üyesine 3 Power vereceği ve 17-19 ünite güzelleştireceği söyleniyor. Fakat elbette nitekim de bu kadar az bir güzelleştirme verecek olsa bir işe yaramazdı bu özellik, yeri geliyor bunun 5-6 katı kadar güzelleştiriyor karakterlerimizi. Kestirim ediyorum masaüstü kart oyunundaki kıymetlerle buradaki pahalar ortasında bir karışıklık olmuş.

Bitirmeden bir noktayı daha belirtmiş olayım; oyunda birinci kısım (Chapter) bittikten sonra diyelim ki benim de yaptığım üzere oyundan çıktınız ve sonra tekrar girip devam etmek istediniz. Bir bakıyorsunuz, menüdeki “Continue” sekmesi uçup gitmiş! Neyse ki, “New Game” ekranına girdiğinizde Chapter 2 seçilebilir oluyor; 2-3 saatlik emeğinizin çöpe gitmediğini görüp derin bir “oh” çekiyorsunuz. Tekrar de bana nazaran; çok da yerinde bir tercih olmamış bu. Buna bir de evvelki kısımda yaptığınız karakter geliştirmelerinin sıfırlanmasını eklediğinizde, neden bu türlü düşündüğümü daha uygun anlayabilirsiniz. Belirli ki, kısımlar ortasında direkt bir irtibat düşünülmemiş, her kısmın sıfırdan oynandığı bir yapıda tasarlanmış Untamed Tactics.

Bu ezaları bir kenara bıraktığımızda; çok karmaşık bir yapıda olmayan, ortada açıp birkaç vazife yapabileceğiniz (-ki senaryo modunu bitirdikten sonra faal hale gelen macera modu da buna uygun), eğlenceli bir oyun sizleri bekliyor. Grumpy Owl Games, birinci oyunlarıyla kötü bir iş çıkarmamış bence; siz de bir talih verebilirsiniz.