Glass Masquerade 3: Honeylines – İnceleme

O sırada oynadığım birden fazla oyun olsa da ortada bir başımı büsbütün dağıtacak bir oyuna kaçmak benim çok sık yaptığım bir şey. Bunda da büyük çoğunlukla bağımsız üretimleri, kısa müddetliğine oynanabilecek oyunları seçiyorum. Örneğin bu ortalar Diablo IV oynuyorum diyelim, Battle.net açmadan evvel açıp Vampire Survivors oynuyorum biraz, Hidden Folks’ta kayıp eşya arıyorum yahut Glass Masquerade açıp bir yapboz yapıyorum,. Ha kafan dağılıyor mu derseniz…. Neredeeeee! En güç düzeyde oynadığım için yarım saatliğine beynim yanıyor her seferinde.

Glass Masquerade serisine hayranım. Çok kolay bir konsepti son derece güçlü bir görsel lisanla sunan bir seri bu. İsmindeki Glass vitray mantığından geliyor. Bu oyundaki yapbozlar bir daire biçimindeki bir fotoğraftan oluşuyor ve çarçabuk iddia edebileceğiniz üzere elimizdeki kesimleri oyun alanına yanlışsız yerleştirerek yapbozu tamamlamaya ve olağanüstü bir resmi ortaya çıkarmaya çalışıyoruz.

Glass Masquerade 3 bir kelebeğin kanatlarında 6 farklı tema halinde (Anıtlar, Tatiller, Ulaşım, Görüntüler, Hayvanlar, Fantezi) 30 farklı yapboz çıkarıyor karşımıza. Alıştığınız yapbozların bilakis bu oyunda final görselinin neye benzediğini bilmiyor, bunu anca yapbozu çözdüğümüzde görüyoruz. Bu sefer evvelki oyunlardan farklı yanları da var, örneğin kesimlerin kesim formlarını seçebiliyoruz. Shard dediğimiz evvelki oyunlardakine misal rasgele kesim kesimler, bal peteği dediği altıgen modüller, kimya dediğiyse bileşik molekül gibisi modüller. Dilerseniz random seçerek her yapbozda rasgele modül kullanılmasını da tercih edebiliyoruz.

Yeni oyun modları da oyunun ne kadar kolay yahut ne kadar güç olduğunu belirliyor. Örneğin size sunulan modüller daireyi dıştan içeri tamamlayacak formda de olabilir, aşağıdan üste dolduracak biçimde de. Ayrıyeten bir de asıl zorluk düzeyini seçebiliyoruz, Güç modda modülleri döndürmemiz de gerekiyor, kolay modda ise modüller tabloya yerleştirmemiz gereken halde sunuluyor bize.

Bu serinin oyunlarının görselliği hakikaten çok düzgün ve üçüncü oyun da bu bakımdan istisna değil. Nikita Sevalnev’in besteleri de bulmacalara çok yakışmış, hakikaten de dinlendirici bir yanları var. Evvelki oyunda yapbozlara gizemli bilmeceler, özlü kelamlar de eşlik ediyordu; bu oyunda onları özlediğimi söylemeliyim.

Oyun hakkında anlatılacakların hepsi bu kadar biliyor musunuz? 🙂 Fakat o kadar keyifli bir oyun ki, şayet bu seride birinci oynadığınız oyun bu olursa muhtemelen yarım saat içinde evvelki oyunları da sepetinize atarsınız.

Ha bu ortada size tavsiyem oyuna başlayıp da elinizi alıştırdıktan sonra Rasgele modül seçimi, Oyun modu olarak Klasik, zorluk düzeyi olarak da Güç seçerek oynamaya devam etmeniz. Her yapboz yaklaşık 30-40 dakikanızı alacak lakin her anından büyük keyif alacaksınız. Ben şimdiden DLC çıkarsalar da alsam diye bakıyorum valla, herkesin bu tıp baş dağıtacak ve o sırada fark ettirmeden beyin yakacak oyunlara muhtaçlığı var.